karalama

*Bir şarkı: Apparat/ Good bye 

Kafamı gökyüzüne doğru kaldırdım.
Gözlerim kamaştı güneşten,özlemişim.
Kulağımda bir İron&Wine şarkısı şuursuzca yürüyorum.
Sorumluluklar rafa kalktı bugün.
Bugün sadece bugünü düşünme günü.
Geçmişte gelecekte benim.
Ama bugün,bugün işte.
Delicesine korkutuğum korkular var.
Küçükken gece karanlıkta duvarda gördüğüm öcülere benzeyen korkular.
Yoklar ama varlar.
Küçük bir kız çocuğu gördüm deniz kenarında.
Babasıyla oynayan.
Yok yok geçmiş yoktu bugün.
Yürü!
İçimden koştuğumu bilsem de yürüdüm.
Gülümsemediğimi söylüyorlar.
Oysa ben içimden çoğu zaman gülümsüyorum.
Keşke dıştan görebilsek kendimizi.
Aklıma listem geldi.
Bu sene bu listeye hiç bakmadım.
Hemen bir tane seçtim.
Gün mükemmel gidiyor.
Yalnızlık hissi beni o kadar güvenli hissettiriyor ki.
Tek başıma,içimdeki küçük kızla ne oyunlar oynuyorum.
Bu yalnızlık fazlaca nüksettiğinde birine sadece birine sarılmak beni uçuruyor adeta.
Sevmek,sevilmek...
Sevdiğin kadar sevilmek...
Hayat bir lolipop gibi bugün.
Çilekli hem de.
Yaşasın küçük kız çocukları.
Yaşasın bana çocukluğumu hatırlatan çocuklar.
Ve yaşasın hep çocuk kalanlar.
-e